AQUA Carpatica

Στα Καρπάθια Όρη, σε ένα από τελευταία άγρια δάση της Ευρώπης, βρίσκονται προστατευμένες οι δύο πιο αγνές, φυσικές πηγές του πλανήτη μας. Από αυτές τις παρθένες πηγές αναβλύζουν τα μοναδικά μεταλλικά νερά AQUA Carpatica.

Εκεί που το Νερό Πηγάζει Αμόλυντο

Tα Καρπάθια Όρη της Ρουμανίας είναι
μια μαγευτική οροσειρά, που αγκαλιάζει
την Τρανσυλβανία. Πρόκειται για μια
περιοχή πραγματικά παρθένα, ανέγγιχτη από
τον πολιτισμό, τη γεωργία και τη βιομηχανία.

Οι πηγές βρίσκονται καλά κρυμμένες, μέσα σε δάση από έλατα, πεύκα και ερυθρελάτες, απομονωμένες από οποιαδήποτε ανθρώπινη ή βιομηχανική δραστηριότητα.

Στη μέση των Καρπάθιων, και σε υψηλά
οροπέδια, βρίσκεται η περιοχή Bucovina, μια
έκταση με άγρια φυσικά τοπία, απέραντες
κοιλάδες γεμάτες αγριολούλουδα και
κρυστάλλινα ρυάκια που διατρέχουν αειθαλή
δάση.

Τα Καρπάθια προσφέρουν καταφύγιο στο μεγαλύτερο πληθυσμό σαρκοφάγων ζώων στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων λύκων, καφέ αρκούδων και αιλουροειδών του είδους λύγκα.

Εδώ θα συναντήσει κανείς το μεγαλύτερο πληθυσμό άγριων αρκούδων στην Ευρώπη!

Πληθυσμος Αρκούδων : 10.000

Τα νερά της περιοχής έχουν πλούσια ιστορία και αναγνωρισμένα οφέλη για την υγεία. Το AQUA Carpatica παραμένει αναλλοίωτο, αγνό και αμόλυντο εδώ και αιώνες.

Χωρίς πρόσθετα, χωρίς ενισχυτικά γεύσης, χωρίς τεχνητό ανθρακικό νάτριο ή επεξεργασία.

Όπως ακριβώς πρέπει να είναι το φυσικό μεταλλικό νερό.

Η πρώτη εξερεύνηση των μεταλλικών νερών στα Καρπάθια Όρη πραγματοποιήθηκε την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (πρώτοι αιώνες μ.Χ.).

1410 – Η πρώτη αναφορά στα μεταλλικά νερά των Καρπάθιων έγινε το 1410, σε ένα έγγραφο γραμμένο από τον Καγκελάριο του Αλεξάνδρου του Καλού, βασιλιά της Μολδαβίας (1399-1431), με το οποίο δώρισε την πηγή Cold Spring του χωριού Cosna και τα Όρη του Suhard στη Μονή Sucevita. Το έγγραφο γράφτηκε σε περγαμηνή με κυριλλικούς χαρακτήρες και διατηρείται μέχρι και σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Ιστορίας της Ρουμανίας στο Βουκουρέστι. (Balan, Th. – “New Documents of Cimpulung”, “Mitropolitul Silvestru” Typography, Cernauti, 1929, p. 8-9).

1608 – Ο ιερέας Simeon Dbir Lehati, αρμενικής καταγωγής, έγραψε για μια πηγή μεταλλικού νερού στα απομνημονεύματά του, καθώς ταξίδευε στη Ρουμανία: «Οι επίσκοποι έπιναν το νερό που λάτρευαν οι κάτοικοι της γειτονικής Vama». (Lehati, S.D. – “travelling Memoires and the Nerses Akinian Chronik”, Vienna, 1936, p. 4-7).

1776 – Ο Αυστριακός στρατηγός Spleny, ο πρώτος στρατιωτικός κυβερνήτης της Bucovina, επιβεβαίωσε την ύπαρξη και την ποιότητα των πηγών μεταλλικών νερών από την περιοχή της Vatra Dornei. (central Historical Archives of Bucharest – Pack 23, Doc. 1/1776)

1790 – Οι ιδιότητες του μεταλλικού νερού περιγράφηκαν από τον Belsazar Haquet, έναν Γάλλο βοτανολόγο και ιστοριογράφο, που διεξήγαγε έρευνα στα Καρπάθια, αποτυπώνοντας και μια γραφική αναπαράσταση της περιοχής. Η άποψή του για το τοπικό μεταλλικό νερό είναι χαρακτηριστική: «Το έπινα ο ίδιος επανειλημμένα και είχε μόνο ευεργετικά αποτελέσματα!». (Haquet, B. – “Journey in the Carpathians”, Nuremberg, 1790).

1806 – Ο Γαλικιανός γιατρός της Bucovina, Ignatz Pluschk, διερχόμενος από την περιοχή, διαπίστωσε ότι οι βοσκοί έπιναν το νερό από την πηγή ως «νερό που προσφέρει υγεία», οπότε αποφάσισε και να εκμεταλλευτεί την πηγή. Το νερό της εμφιαλώθηκε και εξήχθη στη Βιέννη και την Οδησσό. Ο ίδιος έκανε και την πρώτη φυσικοχημική ανάλυση του νερού, το 1808. (Constantinescu, I. – “From the Bistrita Valley to the Viseului Valley”, Meridiane Publishing House, Bucuresti, 1968, p. 69).

1807 – Μετά από αίτημα της διοίκησης της Γαλικίας, οι αρχές της Βιέννης διέθεσαν χρήματα για τον καθαρισμό και την ανακαίνιση των πηγών, καθώς και για το χτίσιμο των λουτρών στη πόλη της Vatra Dornei. (Archives of Suceava County – Doc. VII/19, 24).

1817 – O Franz Joseph I, Αυτοκράτορας της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας έγραψε για το μεταλλικό νερό της Bucovina στα απομνημονεύματα του: «Είναι μια πηγή που περιέχει οξείδιο σιδήρου με θεραπευτικές ιδιότητες και αναγνωρίζεται ακόμη και από τους Μολδαβούς. Είναι η καλύτερη πηγή μεταλλικού νερού στην περιοχή». (Fr. Joseph I – Emperor of Austria – “Travelling Memoirs from Bucovina”, 1817 – 1823).

Μοιράσου την ιστορία

Το αγνότερο νερό της Φύσης